Performans/spektakl intermedialny

autorki: Natalia Chylińska/Katarzyna Pastuszak (koncept, reżyseria, choreografia, tekst, wideo,  scenografia, kostiumy, dźwięk)

czas trwania: 45 min

W „Anatomiach” artystki grają z konwencją lekcji anatomii. Stawiają pytanie o to, czyje oko patrzy i jaki krajobraz tworzy swoim spojrzeniem. Rozszerzają percepcję o czułe ucho, rejestrujące procesy zachodzące w wewnętrznym krajobrazie dźwiękowym. Poszukują wielogłosowej anatomii. Artystki pytają, w jaki sposób człowiek może decentralizować swoją pozycję i doświadczać siebie jako otwarty proces.

Dwa ciała chłonące ziemię wprowadzają pierwszy ruch w obszary obrosłe w tabu. Chcą siać, użyźniać, ogrzewać, chronić – przepuszczając przez siebie światy ludzkie i więcej-niż-ludzkie. Wsłuchują się w kondycję pojedynczego człowieka – osobiste, małe kataklizmy, odnajdując wspólną przestrzeń z krajobrazem naturalnym niszczonym przez człowieka.

Anatomie

to przyleganie do wybuchów, które rozrywają zastany układ

to ożywianie tego, co zastygło w drodze na powierzchnię

to wpuszczanie przez szczeliny

to dotykanie skrystalizowanych w ciele osadów, pozostałości złożonych procesów akumulacji

to ćwiczenie ze spekulacji

to bliskość, która nie może nie być polityczna

to próba osadzenia się w przestrzeni, która naruszyła delikatną tkankę intymności

„Doświadczenie dotyku niezbyt dobrze przekłada się na słowa, nie- zręcznie wyraża. Jest doraźne i jakby takim chciało pozostać, wyślizguje się spod zastępczych znaków i umyka wtórnym przywołaniom. W każdym razie konflikt między dotknięciem a słowami jest wyraźny”. (Jolanta Brach-Czaina, Błony umysłu, Warszawa 2003, s. 59).

Anatomies

intermedia performance

authors: Natalia Chylińska/Katarzyna Pastuszak (concept, direction, choreography, text, video, scenography, costumes, sound)

duration: 45 min

In “Anatomies”, the artists play with the convention of the anatomy lesson. They question whose eye is looking and what kind of landscape it creates with its gaze. They extend the perception to the sensitive ear, recording the processes of the inner soundscape. They seek a polyphonic anatomy. The artists ask how we can decentralize our position and experience ourselves - humans - as an open process.

Anatomies – two bodies that absorb the earth and introduce the first movement into taboo areas. They want to sow, fertilize, embrace with warmth, protect - let the human and non-human agents pass through them. They listen to the condition of an individual human being - to the small personal cataclysms, and thus find common ground with the natural landscape that has been destroyed by man.

Anatomies

are listening and clinging to explosions that tear apart the stagnant system

are reviving what has frozen on its way to the surface allow dripping through the fissures

touch the sediments crystallized in the body,

the remains of complex processes of accumulation

are an exercise in speculation

are the proximity that cannot fail to be political

are an attempt to embed oneself in a space that has violated the delicate tissue of intimacy

“The experience of touch is difficult to translate into words and awkwardly expressed. Its nature is ad hoc as if it wanted to remain, hence it slips out from under replacement signs and escapes secondary evocations. In any case, the conflict between touch and words is evident”. (Jolanta Brach-Czaina, transl. K. Pastuszak, “Membranes of the Mind”, Warsaw 2003, p. 59).