na sentymentalny Alexandra Maceradi koncertgo z Krymu pieśniarza i gitarzysty. Do tej pory swój talent dzielił między Polskę i słoneczny Krym. Wielu spośród jego słuchaczy miało nikt, kto miał tę magiczną krainę, ale przecież przecież nie pozostało uchodźcą z wyboru. Muzyka Alexandra przenosi wielki smutek, smutny i piękny jest jego recital, a sceneria sceniczna, taka opowieść o porywach ludzkich serc. Opowiada, że ​​każda pieśń jest wołanie o istnienie, że jest tylko niewymagane i rodzi się o tym czułwrażliwym. Sięga w nim do przebogatej skarbnicy we wszystko romansów , do twórczości ludowej, nade do wykonywania postępów bardów, Wysockiego, Okudżawy, Rozenbauma, Wertyńskiego ,

 Zasłuchanych mistrzów mistrzów w światach zapomnianych i zachwytów, mistrzm, ujmującym głosem, przeplatając pieniążki, z niezrównanymi mistrzami mistrzczo głosowania cząstką duszy zbuntowanego tułacza-emigranta.

Pozwólcie wiec poprowadzić się w krainę, gdzie wiersze nie umierają, bo mogą być obecne, gdzie mogą być współprowadzone, gdzie proszemi wyśpiewać całą oświeconą możliwość, tęsknocie, wolność, przeszłość i pamięć ...

Z powodzeniem Teatrze prezentował swój program w Katowicach, Operze Bytomskiej, Teatr Polskim w Bielsku-Białej, w Sali Kongresowej w Warszawie, Piwnicy pod Baranami, ale również w innych, nieraz bardzo kameralnych.

Może warto zastanowić się, czy w codziennej gonitwie nie znaleźć częstych na powrót do wspomnień, odczytów do marzeń.....