Teatr Korez

KASA BILETOWA
☎️ 32 785 70 15

CZYNNA OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU (OPRÓCZ ŚWIĄT) W GODZ. 14:00–18:00 ORAZ GODZINĘ PRZED KAŻDYM SPEKTAKLEM

W dniach 1, 2 i 5 maja kasa będzie czynna tylko w godz. 18:00–19:00. 3 i 4 maja - kasa nieczynna.
| Zarejestruj| Zaloguj

Spektakle Korezu - archiwalne

Emigranci

Na scenie: Bogdan Kalus, Mirosław Neinert

Tekst: Sławomir Mrożek
Reżyseria: Jerzy Król
Efekty dźwiękowe: Jacek Kurkowski
Premiera: 18 listopada 1992 w ramach Górnośląskiego Festiwalu Kameralistyki

Czas trwania: 140 minut (z jedną przerwą)

Nagroda Artystyczna Wojewody Katowickiego dla Mirosława Neinerta, Spektakl prezentowany był m.in. w Kolonii

W zaproszeniu na spektakl reżyser napisał:
To nie dzieje się dziś, ani w Polsce, ani nie dotyczy Państwa, i oczywiście miał rację, choć, jak to zwykle bywa w dobrym teatrze poprowadził sceniczne działania tak, by rzecz mogła się dziać całkiem współcześnie i nas dotyczyć. Mogła się także zdarzyć w Polsce. Mogła, ale nie musiała i owo niedopowiedzenie interpretacyjne stanowi o wadze przedstawienia Teatru Korez.

FOTO

archiwum teatru

RECENZJE

Jerzy Król portretuje zatem przede wszystkim sytuację wyobcowania, stan uzależnienia psychicznego dwóch mężczyzn, którzy w swoim małym, podłym świecie przeżywają całą skalę uczuć; Od autentycznej sympatii, po lekceważenie i brutalność. Dość nieoczekiwanie, większość dialogów brzmi w tym przedstawieniu bardziej serio niż w innych realizacjach „Emigrantów”. Serio i bardziej gorzko, Mimo, iż mamy do czynienia z tym samym tekstem, w którym aż roi się od paradoksów i zabawnych spięć sytuacyjnych. Tułacza wieczność

Henryka Wach-Malicka

Dziennik Zachodni

Realizm, z jakim zagrali Neinert i Kalus, którzy potrafili absurdalnej sytuacji nadać wszelkie znamiona rzeczywistości, umiejętność bezkonfliktowego przejścia od scen pełnych dynamizmu ku kompletnemu wyciszeniu i wreszcie ponad dwugodzinne podtrzymywanie „gęstej atmosfery” są niewątpliwie sukcesem tego duetu.

Mariola Woszkowska

Trybuna Śląska

Wybitny spektakl to dla mnie taki, gdy patrząc „zapominam” odbierać krytycznie - tak silne są emocje, wrażenia. Czas, miejsce zdarzeń, bohaterowie stają się znaczący. Krytyk przegrywa wówczas z widzem. To rzadkie. Emigranci Mrożka i Teatru Korez - wydarzenie festiwalu. Jerzy Król zrobił przedstawienie o mojej (naszej) wolności i moim (naszym) zniewoleniu.

Artur Wawryszuk

Górnośląski Diariusz Kulturalny

Nie przeliczyłam się w swoich oczekiwaniach na swoje szczęście i na chwałę „Korezu”, tudzież reżysera (...) Aktorzy stwarzają kreacje, które są przeciwieństwem stereotypu inteligenta i chama. Dialektyka ich wzajemnych stosunków ukazana jest jako dramat egzystencjalny mężczyzn skazanych na siebie. W ciągu prawie 2 godzin i 30 minut aktorom udaje się skupić uwagę widzów, utrzymać okrutny dramatyzm, gdy w świąteczny wieczór stają się dla siebie na przemian katem i ofiarą(...) „Emigranci” Korezu zagrani zostali bez zadęcia, bez chichotu. W ten sposób spektakl stał się naprawdę sztuką „o ludziach, a nie o sprawach”.

Marta Fox

Kwartalnik Kulturalny Opcje